Leo Abels, stamoudste van de Enschedees-Almelose Abels-clan, ontving vandaag ter gelegenheid van zijn 85ste verjaardag het eerste exemplaar van de in druk verschenen familiestamboom uitgereikt. Na een onderzoek van 35 jaar wist zijn zoon Paul Abels, met steun van twee achterneven (een met dezelfde naam uit Enschede en Henry Vos uit Lonneker/Epe) genealogisch een draad terug te spinnen tot 1450. Het onderzoek bracht veel aan het licht over de herkomst van deze van oorsprong Duitse familie. Het meest verrassend daarbij is dat de naam Abels pas aan het begin van de 18de eeuw in zwang raakt. Voor die tijd tooit de familie zich met een naam Tho Wilgen, To Willige en Willichmann, namen die ontleend zijn aan een grote boerenhoeve, gelegen in een oksel van de rivier de Ems, even buiten het dorp Rhede. Het blijken door de eeuwen heen eigenzinnige lieden te zijn geweest die in en rond Rhede de kost verdienden als veehouder, landbouwer, turfsteker of metselaar.
Pas in 1861 waagt Hilbert Abels op de nog jeugdige leeftijd van 15 jaar de sprong naar elders. Meegezogen in de Hollandgängerei van zijn dagen, waarbij vele Duitsers hun geluk in het Koninkrijk Holland beproefden als seizoensarbeider, kamermeisje of bouwvakker, trok hij naar het Twentse Zenderen (tussen Almelo en Hengelo) om daar mee te werken aan de bouw van twee kloosters en een kerk. Met deze emigratie legde Hilbert de basis voor de Twentse Abels-tak, waarvan de geschiedenis nu is vastgelegd. Kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen van Leo Abels kregen allen een exemplaar van dit in een zeer kleine oplage verschenen boek. Met een knipoog naar de oorspronkelijke naam van de familie en het eigenzinnige karakter van menig familielid, heeft het boek als titel Wilgen die zich niet laten knotten meegekregen. Dochter Jolanda Abels schreef speciaal voor deze gelegenheid een gedicht op deze stamboom, dat op de achterzijde van het boek is afgedrukt.
