In dit tijdvak van snelle sociale media volstaat het niet meer om alleen een website te hebben, zo is mij meermaals te verstaan gegeven door internetnerds. Vandaar dat ik de stoute (hand)schoenen heb aangetrokken en een twitteraccount heb aangemaakt. Daar lanceer ik nu de ene na de andere briljante gedachte, maar het aantal volgers is nog steeds op een hand te tellen. Ik geloof dat ik nog niet helemaal door heb hoe het fenomeen van de twitter werkt. Mijn lief zegt dat ik alleen maar autistisch aan het zenden ben en dat er daarom niemand reageert. Het schijnt de bedoeling te zijn dat ik ook op anderen reageer. Langzaam dringt het tot mij door dat daarom gesproken wordt over sociale media. Maar als we daar aan beginnen… dan wordt het dagwerk.
Als Coornhert Twitter had gekend in zijn tijd, was hij met iedereen in debat gegaan!
Verwacht dus niet teveel van mij op Twitter. Wel kan het makkelijk zijn om geïnteresseerden te attenderen op nieuwe bijdragen op deze website. Maar natuurlijk kan ik het niet laten om af en toe een onversneden mening of waarneming via dit medium de wereld in te slingeren. Want hoe sociaal dit medium ook genoemd wordt: in de kern streelt het natuurlijk ons ego dat er blijkbaar mensen zijn die het de moeite waard vinden om jou als individu te volgen. Tweeduizend jaar geleden was er iemand die in dat opzicht zijn tijd ver vooruit was.
